حسینیه قدیمی روستای گازار مکانی بود باگنبدهای خشتی وطاق های شمشیری با شعاع پنج متری سوار برستون هایی به پهنایی یک مترونیم که بافاصله منظم مکانی زیباودلنشین با معماری اسلامی وبومی بسیار مناسب برای مجالس عزاداری وتعزیه خوانی سالار شهیدان بود .زمستان گرم بودو تابستان خنک .اتاق خاطره انگیزی داشت به نام خانه{ شبی}که گروه تعزیه خوان در انجا تجهیزو آماده می شددرکناره چندایوان تخت بزرگ گلی بود که معمولا افراد ریش سفید درانجا می نشستند تافضا برای هیئت سینه زنی آزاد باشد.درب ورودی اصلی داشت ودرب کوچه برای ورود وخروج .حیاطی بزرگ بااجاقهای بزرگ برای طبخ غذا. تنوری برای نان پختن .ودرمجموع مکانی بود با هزاران خاطره برای پیرو جوان.بنایی بود همچون مسجد مروی تهران که اداره میراث فرهنگی برای حفظ آن تلاش ها وکارهای زیادی انجام داده است.اماحدود سی سال پیش شخصی شهرت طلب ونام پرست وسرشاراز قدرت پول وثروت .لدری آوردوهمه آن زیبایی هاراکه هرخشت آن را با سلام وصلوات کارکرده بودن به تلی از خاک مبدل کرد..وبجای آن چهاردیواری مسقف به ارتفاع شش متربدون لحاظ کردن مسائل ایمنی دراستحکام بنا وهمان طورکه درعکس دیده میشود نشانی از باد بندودیگر مسائل ظاهری یک بنای عمومی درآن دیده نمی شود .آن آقای سازنده وقتی با مخالفت مردم مبنا بر نسب نکردن نام او برسردر حسینیه روبرو میشود کار تکمیل کردن این چهار دیواری را نیمه کاره رها می کند .تا اینکه درسالهای بعد توسط افراد خیرگمنام نسبت به تکمیل وایجاد تاسیسات وراه اندازی آشپزخانه اقدام شد.وچه بسا مناسب باشد تا خود افراد محل نسبت به مقاوم سازی ان درمقابل زلزله اقدام کنند به نظر می رسد متاسفانه این بنا جزه ضعیف ترین بنا های روستا باشد.به هر صورت حسینیه هم اکنون دایر می باشد. وعلاوه بر ایام عاشورا در دیگر ایام سال مراسم های مختلفی در ان برگزار می شود .وبیشتر به رستوران دو میلیون نفری صلواتی تبدیل شده . ورسم ورسوماتی نا مطلوبی در این زمینه مردم محل را رنج میدهد.انشاءالله که بزرگان قبیله سنت .شکنی کنند ودر اصلاح امور بکوشند 
